Υπάρχουν δυο διαθέσιμες μέθοδοι εκκίνησης όταν εκκινείτε από ένα κλειδί USB. Η πρώτη είναι να κάνετε πλήρως την εγκατάσταση από το δίκτυο. Η δεύτερη είναι να αντιγράψετε επίσης την εικόνα ενός CD στο κλειδί USB και να χρησιμοποιήσετε αυτή την εικόνα σαν πηγή πακέτων, πιθανόν σε συνδυασμό με έναν καθρέφτη της αρχειοθήκης. Αυτή η δεύτερη μέθοδος είναι και η πιο συνηθισμένη.
Για την πρώτη μέθοδο εγκατάστασης θα χρειαστεί να κατεβάσετε την εικόνα του εγκαταστάτη από τον κατάλογο netboot (από την τοποθεσία που αναφέρεται στην ενότητα Τμήμα 4.2.1, “Πού να βρείτε Είδωλα της Εγκατάστασης”) και να χρησιμοποιήσετε τον “ευπροσάρμοστο τρόπο” όπως εξηγείται στη συνέχεια για να αντιγράψετε τα αρχεία στο κλειδί USB.
Εικόνες του εγκαταστάτη για την δεύτερη μέθοδο εγκατάστασης μπορούν να βρεθούν στον κατάλογο hd-media και είτε ο “εύκολος” είτε ο “ευπροσάρμοστος τρόπος” μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντιγράψετε την εικόνα στο κλειδί USB. Γι' αυτήν την μέθοδο εγκατάστασης θα χρεαστεί επίσης να κατεβάσετε μια εικόνα CD. Η εικόνα του εγκαταστάτη κι αυτή του CD θα πρέπει να βασίζονται στην ίδια έκδοση του debian-installer. Αν δεν ταιριάζουν είναι αρκετά πιθανόν να δείτε σφάλματα [6] στη διάρκεια της εγκατάστασης.installation.
Για την προετοιμασία του USB stick θα χρειαστείτε ένα σύστημα στο οποίο τρέχει ήδη το GNU/Linux και που υποστηρίζει USB. Με τα σημερινά συστήματα GNU/Linux το κλειδί USB θα πρέπει να αναγνωριστεί αυτόματα με την σύνδεσή του. Αν όχι, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το άρθρωμα usb-storage του πυρήνα είναι φορτωμένο. Όταν συνδέετε το κλειδί USB θα απεικονιστεί σε μια συσκευή με όνομα /dev/sdX, όπου το “X” είναι ένα γράμμα από το a-z. Μπορείτε να δείτε τη συσκευή στην οποία έχει απεικονιστεί το κλειδί USB τρέχοντας την εντολή dmesg μετά την σύνδεσή του. Για να γράψετε στο stick, ίσως χρειαστεί να απενεργοποιήσετε την προστασία εγγραφής του.
Οι διαδικασίες που περιγράφονται στην ενότητα αυτή θα καταστρέψουν ο,τιδήποτε υπάρχει ήδη στη συσκευή. Βεβαιωθείτε απόλυτα ότι χρησιμοποιείτε το σωστό όνομα συσκευής για το κλειδί σας. Αν χρησιμοποιήσετε λάθος συσκευή το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η απώλεια κάθε πληροφορίας σε έναν σκληρό δίσκο για παράδειγμα.
Σημειώστε ότι το USB stick πρέπει να έχει μέγεθος τουλάχιστον 256 MB (μικρότεροι σχηματισμοί είναι δυνατοί αν ακολουθήσετε τις οδηγίες στην ενότητα Τμήμα 4.3.2, “Αντιγράψτε τα αρχεία — ο ευέλικτος τρόπος”).
Υπάρχει ένα συγκεντρωτικό αρχείο hd-media/boot.img.gz που περιέχει όλα τα αρχεία του εγκαταστάτη (μαζί με τον πυρήνα)καθώς και το syslinux και το αρχείο ρυθμίσεών του.
Σημειώστε ότι αν και βολική, η μέθοδος αυτή έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα: το λογικό μέθοδος της συσκευής θα περιοριστεί στα 256 MB ακόμα κι αν η χωρητικότητα του κλειδιού USB είναι μεγαλύτερη. Θα χρειαστεί να επαναδιαμερίσετε το κλειδί και να δημιουργήσετε καινούρια συστήματα αρχείων σ' αυτό για να επανακτήσετε την πλήρη χωρητικότητά του αν θελήσετε ποτέ να το χρησιμοποιήσετε για κάποιο άλλο σκοπό. Ένα δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι δεν μπορείτε να αντιγράψετε μια πλήρη εικόνα CD στο κλειδί αλλά μόνο τις μικρότερες εικόνες businesscard ή netinst.
Για να χρησιμοποιήσετε αυτή την εικόνα απλά εξάγετέ την απευθείας στο κλειδί USB:
# zcat boot.img.gz > /dev/sdX
Μετά από αυτό, προσαρτήστε το κλειδί USB (mount /dev/), που τώρα θα έχειένα σύστημα αρχείων FAT και αντιγράψτε μια εικόνα ISO Debian netinst ή businesscard σ' αυτό. Αποπροσαρτήστε το κλειδί (sdX /mntumount /mnt) και έχετε τελειώσει.
Αν θέλετε μεγαλύτερη ευελιξία ή απλά θέλετε να ξέρετε τι ακριβώς συμβαίνει, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την ακόλουθη μέθοδο για την τοποθέτηση των αρχείων στο κλειδί USB. Ένα πλεονέκτημα της χρήσης αυτής της μεθόδου είναι ότι — αν η χωρητικότητα του κλειδιού είναι αρκετά μεγάλη — έχετε τη δυνατότητα να αντιγράψετε μια ολόκληρη εικόνα ISO CD σ' αυτό.
Θα δείξουμε πώς μπορείτε να ρυθμίσετε το stick μνήμης ώστε να χρησιμοποιήσει το πρώτο τμήμα αντί ολόκληρης της συσκευής.
Καθώς τα περισσότερα κλειδιά USB έρχονται προδιαμορφωμένα με μια μοναδική κατάτμηση FAT16, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα χρειαστεί να επαναδιαμερίσετε ή να επαναμορφοποιήσετε το κλειδί. Αν παρ' όλα αυτά πρέπει να κάνετε κάτι τέτοιο, χρησιμοποιήστε την εντολή cfdisk ή οποιοδήποτε άλλο εργαλείο διαμέρισης για να δημιουργήσετε μια κατάτμηση FAT16 [7] και στη συνέχεια δημιουργήστε το σύστημα αρχείων χρησιμοποιώντας:
# mkdosfs /dev/sdX1
. Προσέξτε ιδιαίτερα να χρησιμοποιήσετε το σωστό όνομα συσκευής για το κλειδί σας. Η εντολή mkdosfs περιέχεται στο πακέτο dosfstools του Debian.
Για να ξεκινήσουμε τον πυρήνα αμέσως μετά την εκκίνηση από το κλειδί USB, θα βάλουμε έναν φορτωτή εκκίνησης στο κλειδί. Αν και οποιοσδήποτε φορτωτής εκκίνησης (πχ. ο lilo) θα δούλευε, είναι πιο βολικό να χρησιμοποιήσουμε το syslinux, μιας και χρησιμοποιεί μια κατάτμηση FAT16 και μπορεί να επαναρυθμιστεί με την απλή διόρθωση ενός αρχείου κειμένου. Οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα υποστηρίζει το σύστημα αρχείων FAT μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γίνουν αλλαγές στη ρύθμιση του φορτωτή εκκίνησης.
Για να βάλετε το syslinux στην κατάτμηση με το σύστημα αρχείων FAT16 του κλειδιού σας, εγκαταστήστε τα πακέτα syslinux και mtools στο σύστημά σας και πληκτρολογήστε
# syslinux /dev/sdX1
Και πάλι προσέξτε να χρησιμοποιήσετε το σωστό όνομα για τη συσκευή σας. Η κατάτμηση δεν θα πρέπει να είναι προσαρτημένη κατά την εκκίνηση του syslinux. Η διαδικασία αυτή γράφει έναν τομέα εκκίνησης στην κατάτμηση και δημιουργεί το αρχείο ldlinux.sys που περιέχει τον κώδικα του φορτωτή εκκίνησης.
Προσαρτήστε την κατάτμηση (mount /dev/) και αντιγράψτε τα παρακάτω αρχεία του εγκαταστάτη στο κλειδί: sdX1 /mnt
vmlinuz ή linux (εκτελέσιμο του πυρήνα)
initrd.gz (initial ramdisk)
Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα είτε στη συνηθισμένη έκδοση του εγκαταστάτη ή στην γραφική του έκδοση. Η τελευταία μπορεί να βρεθεί στον υποκατάλογο gtk. Αν θέλετε να αλλάξετε τα ονόματα των αρχείων, παρακαλώ σημειώστε ότι το syslinux μπορεί να διαχειριστεί μόνο ονόματα αρχείων(8.3) του DOS.
Στη συνέχεια θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα αρχείο ρυθμίσεων syslinux.cfg, που θα πρέπει τουλάχιστον να περιέχει τις ακόλουθες δύο γραμμές (αλλάξτε το όνομα του εκτελέσιμου του πυρήνα σε “linux” αν χρησιμοποιείτε μια εικόνα netboot):
default vmlinuz append initrd=initrd.gz
Για τον γραφικό εγκαταστάτη θα πρέπει να προσθέσετε τις παραμέτρους video=vesa:ywrap,mtrr vga=788 στη δεύτερη γραμμή.
Αν χρησιμοποιήσατε μια εικόνα hd-media θα πρέπει τώρα να αντιγράψετε μια εικόνα ISO του Debian [8]. Όταν τελειώσετε, αποπροσαρτήστε το κλειδί USB (umount /mnt).
Αν το σύστημά σας αρνείται να εκκινήσει, τότε το stick ίσως περιέχει ένα μη έγκυρο Κύριο Αρχείο Εκκίνησης (MBR). Για να το διορθώσετε αυτό, χρησιμοποιήστε την εντολή install-mbr από το πακέτο mbr:
# install-mbr /dev/sdX
[6] Το μήνυμα σφάλματος που είναι πιθανότερο να δείτε είναι ότι δεν μπορούν να βρεθούν αρθρώματα του πυρήνα. Αυτό σημαίνει ότι η έκδοση των πακέτων udeb για τα αρθρώματα του πυρήνα που περιλαμβάνονται στην εικόνα του CD είναι διαφορετική από την έκδοση του πυρήνα που τρέχει.
[7] Μην ξεχάσετε να ορίσετε τη σήμανση “bootable” για την κατάτμηση.
[8] Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε μια εικόνα businesscard ή netinst ή την εικόνα ενός πλήρους CD (δείτε σχετικά την ενότητα Τμήμα 4.1, “Επίσημες Συλλογές των CD-ROM του Debian GNU/Linux”). Βεβαιωθείτε ότι διαλέξατε μια εικόνα που να χωράει στο κλειδί. Σημειώστε ότι η εικόνα “netboot mini.iso” δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό αυτό.