Τα τμήματα ρυθμίσεων που χρησιμοποιούνται στο παράρτημα αυτό είναι επίσης διαθέσιμα σαν ένα αρχείο-παράδειγμα προρυθμίσεων στο ../example-preseed.txt.
Σημειώστε ότι αυτό το παράδειγμα βασίζεται σε μια εγκατάσταση για την αρχιτεκτονική Intel x86. Αν κάνετε εγκατάσταση σε μια άλλη αρχιτεκτονική, μερικά από τα παραδείγματα (όπως η επιλογή πληκτρολογίου και η εγκατάσταση του φορτωτή εκκίνησης) μπρορεί να μην είναι κατάλληλα ή σχετικά και θα πρέπει να αντικατασταθούν από ρυθμίσεις του debconf κατάλληλες για την αρχιτεκτονική σας.
Η ρύθμιση των τιμών τοπικοποίησης θα δουλέψει μόνο αν χρησιμοποιείτε προρύθμιση με initrd. Με όλες τις άλλες μεθόδους το αρχείο προρύθμισης θα φορτωθεί μόνο μετά τη διατύπωση αυτών των ερωτήσεων.
Το σύνολο τοπικών ρυθμίσεων (locale) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσετε τόσο την γλώσσα όσο και την χώρα και μπορεί να είναι οποιοσδήποτε συνδυασμός μιας γλώσσας που υποστηρίζεται από τον debian-installer
και μιας αναγνωρισμένης χώρας. Αν ο συνδυασμός δεν σχηματίζει ένα έγκυρο σύνολο τοπικών ρυθμίσεων, ο εγκαταστάτης θα επιλέξει αυτόματα ένα σύνολο που είναι έγκυρο για την επιλεγμένη γλώσσα. Για να ορίσετε το σύνολο αυτό σαν παράμετρο εκκίνησης, χρησιμοποιήστε πχ. locale=
. en_US
Αν και η μέθοδος αυτή είναι πολύ εύκολη στη χρήση της δεν επιτρέπει την προρύθμιση όλων των δυνατών συνδυασμών γλώσσας, χώρας και τοπικοποίησης[28]. Έτσι οι τιμές μπορούν εναλλακτικά να προρυθμιστούν ξεχωριστά. Η γλώσσα και η χώρα μπορούν επίσης να προσδιοριστούν και σαν παράμετροι εκκίνησης.
# Προρύθμιση μόνο της τοπικοποίησης (locale) καθορίζει τη γλώσσα, τη χώρα και την τοπικοποίηση. d-i debian-installer/locale string en_US # Οι τιμές μπορούν επίσης να προρυθμιστούν ξεχωριστά για μεγαλύτερη ευελιξία. #d-i debian-installer/language string en #d-i debian-installer/country string NL #d-i debian-installer/locale string en_GB.UTF-8 # Προαιρετικά μπορείτε να προσδιορίσετε επιπλέον τοπικοποιήσεις που θα παραχθούν. #d-i localechooser/supported-locales en_US.UTF-8, nl_NL.UTF-8
Η ρύθμιση του πληκτρολογίου συνίσταται στην επιλογή μιας αρχιτεκτονικής πληκτρολογίου κι ενός "χάρτη" πληκτρολογίου. Στις περισσότερες περιπτώσεις η σωστή αρχιτεκτονική για το πληκτρολόγιο επιλέγεται εξ' ορισμού, οπότε συνήθως δεν υπάρχει ανάγκη να κάνετε μια προρύθμιση γι' αυτό. Ο χάρτης για την αρχιτεκτονική που έχει επιλεγεί θα πρέπει να είναι γνωστός στον debian-installer
.
# Επιλογή πληκτρολογίου. #d-i console-tools/archs select at d-i console-keymaps-at/keymap select us # Παράδειγμα για μια διαφορετική αρχιτεκτονική πληκτρολογίου #d-i console-keymaps-usb/keymap select mac-usb-us
Για να παρακάμψετε την ρύθμιση του πληκτρολογίου προρυθμίστε το console-tools/archs
σαν skip-config
. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να παραμείνει ενεργό το keymap του πυρήνα.
Οι αλλαγές στο "στρώμα εισόδου" (input layer) για πυρήνες 2.6 έχουν καταστήσει την αρχιτεκτονική του πληκτρολογίου ουσιαστικά παρωχημένη. Για πυρήνες 2.6 θα πρέπει συνήθως να επιλέξετε ένα keymap τύπου “PC” (at
).
Φυσικά, προρύθμιση της διαμόρφωσης του δικτύου δεν θα δουλέψει αν φορτώνετε το αρχείο προρύθμισης από το δίκτυο. Είναι όμως σπουδαίο αν εκκινείτε από ένα CD ή ένα stick USB. Αν φορτώνετε αρχεία προρύθμισης από το δίκτυο, μπορείτε να περάσετε παραμέτρους ρύθμισης του δικτύου χρησιμοποιώντας παραμέτρους εκκίνησης του πυρήνα.
Αν είναι απαραίτητο να διαλέξετε μια συγκεκριμένη διεπαφή δικτύου κατά την εκκίνηση από δίκτυο και πριν από την φόρτωση ενός αρχείου προρύθμισης από αυτό, χρησιμοποιείστε μια παράμετρο εκκίνησης όπως η interface=
. eth1
Αν και η προρύθμιση της διαμόρφωσης του δικτύου δεν είναι συνήθως δυνατή όταν χρησιμοποιείτε προρύθμιση μέσω δικτύου (χρησιμοποιώντας το “preseed/url”), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ακόλουθο "κόλπο" για να παρακάμψετε αυτή τη δυσκολία, πχ. αν θέλετε να ορίσετε μια στατική διεύθυνση για την δικτυακή σας διεπαφή. Το "κόλπο" είναι να αναγκάσετε και πάλι τη διαμόρφωση του δικτύου μετά την φόρτωση του αρχείου προρυθμίσεων δημιουργώντας ένα σενάριο “preseed/run” που να περιέχει τις ακόλουθες εντολές:
killall.sh; netcfg
Οι επόμενες μεταβλητές του debconf είναι συναφείς με την ρύθμιση του δικτύου.
# Απενεργοποιήστε εντελώς τη ρύθμιση του δικτύου. Αυτό είναι χρήσιμο για εγκαταστάσεις από cdrom # σε μη δικτυωμένα μηχανήματα όπου οι ερωτήσεις σχετικά με το δίκτυο, # οι προειδοποιήσεις και τα χρονοβόρα timeout είναι ενοχλητικά. #d-i netcfg/enable boolean false # Το netcfg θα επιλέξει αν είναι δυνατόν μια διεπαφή δικτύου με ενεργή σύνδεση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα # την αποφυγή εμφάνισης μιας λίστας αν υπάρχουν περισσότερες από μια διεπαφές δικτύου. d-i netcfg/choose_interface select auto #Αντίθετα, για να επιλέξετε μια συγκεκριμένη διεπαφή δικτύου: #d-i netcfg/choose_interface select eth1 # Αν έχετε έναν αργό εξυπηρετητή dhcp και ο εγκαταστάτης εξαντλεί το χρονικό περιθώριο περιμένοντάς τον # αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο. #d-i netcfg/dhcp_timeout string 60 # Αν προτιμάτε να ρυθμίσετε το δίκτυο με το χέρι, αποσχολιάστε την επόμενη γραμμή καθώς και # τις ρυθμίσεις του στατικού δικτύου παρακάτω. #d-i netcfg/disable_dhcp boolean true # Αν θέλετε το αρχείο προρυθμίσεων να δουλεύει σε συστήματα# τόσο με # όσο και χωρίς έναν εξυπηρετητή dhcp, αποσχολιάστε αυτές τις γραμμές και τις ρυθμίσεις # του στατικού δικτύου παρακάτω. #d-i netcfg/dhcp_failed note #d-i netcfg/dhcp_options select Configure network manually # Ρυθμίσεις στατικού δικτύου. #d-i netcfg/get_nameservers string 192.168.1.1 #d-i netcfg/get_ipaddress string 192.168.1.42 #d-i netcfg/get_netmask string 255.255.255.0 #d-i netcfg/get_gateway string 192.168.1.1 #d-i netcfg/confirm_static boolean true # Όποια ονόματα συστήματος και ονόματα τομέων δικτύου αποδίδονται από τον εξυπηρετητή dhcp έχουν προτεραιότητα από τις # τιμές που ορίζονται εδώ. Όμως ο καθορισμός των τιμών # εξακολουθεί να αποτρέπει την εμφάνιση των ερωτήσεων # ακόμα κι αν οι τιμές προέρχονται από τον εξυπηρετητή dhcp. d-i netcfg/get_hostname string unassigned-hostname d-i netcfg/get_domain string unassigned-domain # Απενεργοποίηση του ενοχλητικού διαλόγου για το κλειδί WEP. d-i netcfg/wireless_wep string # Tο wacky dhcp όνομα συστήματος που μερικοί ISP χρησιμοποιούν σαν συνθηματικό κάποιου είδους. #d-i netcfg/dhcp_hostname string radish # Αν απαιτείται κάποιο μη-ελεύθερο firmware για το δίκτυο ή άλλου είδους υλικό, μπορείτε να # ρυθμίσετε τον εγκαταστάτη ώστε να προσπαθεί πάντα για την φόρτωσή του, χωρίς κάποια προτροπή. Ή # αλλάξτε την τιμή σε false για να απενεργοποιήσετε την διατύπωση της ερώτησης. #d-i hw-detect/load_firmware boolean true
Παρακαλώ σημειώστε ότι η εντολή netcfg θα προσδιορίσει αυτόματα την μάσκα δικτύου αν δεν έχει προρυθμιστεί η τιμή της netcfg/get_netmask
. Στην περίπτωση αυτή και για αυτοματοποιημένες εγκαταστάσεις η μεταβλητή θα πρέπει να επισημανθεί ως seen
. Ανάλογα, η εντολή netcfg θα επιλέξει μια κατάλληλη διεύθυνση αν δεν έχει οριστεί η netcfg/get_gateway
. Σαν μια ειδική περίπτωση, μπορείτε να θέσετε την netcfg/get_gateway
σε “none” για να προσδιορίσετε συγκεκριμένα ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί κάποια δικτυακή πύλη.
# Χρησιμοποιήστε τις ακόλουθες ρυθμίσεις αν επιθυμείτε να κάνετε χρήση του συστατικού κονσόλα-δικτύου # για απομακρυσμένη εγκατάσταση πάνω από SSH. Αυτό έχει νόημα μόνο αν # σκοπεύετε να κάνετε την υπόλοιπη εγκατάσταση με το χέρι. #d-i anna/choose_modules string network-console #d-i network-console/password password r00tme #d-i network-console/password-again password r00tme
Ανάλογα με την μέθοδο εγκατάστασης που χρησιμοποιείτε, ίσως χρησιμοποιηθεί ένας καθρέφτης της αρχειοθήκης για το κατέβασμα πρόσθετων συστατικών του εγκαταστάτη, την εγκατάσταση του βασικού συστήματος και την ρύθμιση του αρχείου /etc/apt/sources.list
για το εγκατεστημένο σύστημα.
Η παράμετρος mirror/suite
καθορίζει την σουίτα λογισμικού για το εγκατεστημένο σύστημα.
Η παράμετρος mirror/udeb/suite
καθορίζει την σουίτα για επιπρόσθετα συστατικά του εγκαταστάτη. Η ρύθμισή της είναι χρήσιμη μόνο αν τα συστατικά πρέπει πραγματικά να μεταφορτωθούν από το δίκτυο και πρέπει να ταιριάζουν με την σουίτα που χρησιμοποιήθηκε για την δημιουργία του δίσκου initrd που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη μέθοδο εγκατάστασης. Συνήθως ο εγκαταστάτης θα χρησιμοποιήσει αυτόματα τη σωστή τιμή οπότε δεν υπάρχει ανάγκη προσδιορισμού της απο εσάς.
# Αν επιλέξετε ftp, δεν είναι απαραίτητο να ορίσετε τη συμβολοσειρά mirror/country. #d-i mirror/protocol string ftp d-i mirror/country string manual d-i mirror/http/hostname string http.us.debian.org d-i mirror/http/directory string /debian d-i mirror/http/proxy string # Διανομή για εγκατάσταση. #d-i mirror/suite string testing # Διανομή που θα χρησιμοποιηθεί για την φόρτωση των συστατικών του εγκαταστάτη (προαιρετικά). #d-i mirror/udeb/suite string testing
# Ελέγχει αν το ρολόι του υπολογιστή σας είναι ρυθμισμένο ή όχι σε UTC. d-i clock-setup/utc boolean true # Μπορείτε να ορίσετε οποιαδήποτε έγκυρη ρύθμιση για την $TZ; δείτε τα περιεχόμενα του # /usr/share/zoneinfo/ για έγκυρες τιμές. d-i time/zone string US/Eastern # Ελέγχει αν θα χρησιμοποιηθεί το πρωτόκολλο NTP για την ρύθμιση του ρολογιού στη διάρκεια της εγκατάστασης d-i clock-setup/ntp boolean true # Ο εξυπηρετητής NTP που θα χρησιμοποιηθεί . Ο προκαθορισμένος είναι σχεδόν πάντα μια καλή επιλογή εδώ. #d-i clock-setup/ntp-server string ntp.example.com
Η χρήση προρύθμισης για την διαμέριση του σκληρού δίσκου περιορίζεται σε ό,τι υποστηρίζει το πρόγραμμα partman-auto
. Μπορείτε να επιλέξετε την διαμέριση είτε του υπάρχοντος ελεύθερου χώρου σ' έναν δίσκο είτε ενός ολόκληρου δίσκου. Η διάταξη του δίσκου μπορεί να προσδιοριστεί από μια προκαθορισμένη "συνταγή" ή μια δική σας από ένα σχετικό αρχείο ή μια "συνταγή" που συμπεριλαμβάνεται στο αρχείο προρυθμίσεων.
Υποστηρίζεται η προρύθμιση προχωρημένων σχημάτων διαμέρισης με χρήση RAID, LVM και κρυπτογράφησης αλλά χωρίς την πλήρη ευελιξία που προσφέρει η διαμέριση στη διάρκεια μιας κανονικής χωρίς προρύθμιση εγκατάστασης.
Τα παραδείγματα που ακολουθούν προσφέρουν βασικές μόνο πληροφορίες για την χρήση "συνταγών" προρύθμισης. Για περισσότερες λεπτομέρεις δείτε τα αρχεία partman-auto-recipe.txt
και partman-auto-raid-recipe.txt
που περιλαμβάνονται στο πακέτο debian-installer
. Και τα δύο αυτά αρχεία είναι επίσης διαθέσιμα από τον σύνδεσμο debian-installer
source repository. Σημειώστε ότι η υποστηριζόμενη λειτουργικότητα πιθανόν να μεταβάλλεται μεταξύ διαφορετικών εκδόσεων.
Η ταυτοποίηση των δίσκων εξαρτάται από την σειρά με την οποίαν φορτώνονται οι οδηγοί τους. Αν υπάρχουν πολλαπλοί δίσκοι στο σύστημα, βεβαιωθείτε ότι θα επιλεχθεί ο σωστός πριν να χρησιμοποιήσετε preseeding.
# Αν το σύστημα έχει ελεύθερο χώρο μπορείτε να επιλέξετε την διαμέριση μόνο αυτού του χώρου. # Αυτό εφαρμόζεται μόνο αν η παράμετρος partman-auto/method (παρακάτω) δεν έχει καθοριστεί. #d-i partman-auto/init_automatically_partition select biggest_free # Εναλλακτικά μπορείτε να καθορίσετε έναν δίσκο για διαμέριση. Αν το σύστημα έχει μόνο # έναν δίσκο ο εγκαταστάτης θα χρησιμοποιήσει εξ ορισμού αυτόν, διαφορετικά το όνομα της συσκευής # θα πρέπει να δοθεί στην παραδοσιακή μορφή non-devfs (π.χ. /dev/hda ή /dev/sda και όχι /dev/discs/disc9/disc). # Για παράδειγμα, για να χρησιμοποιήσετε τον πρώτο SCSI/SATA δίσκο: #d-i partman-auto/disk string /dev/sda # Επιπρόσθετα, θα πρέπει να προσδιορίσετε και την μέθοδο πoυ θα χρησιμοποιήσετε. # Οι μέθοδοι που είναι προς το παρόν διαθέσιμες είναι: # - regular ("κανονική"): χρήση των συνηθισμένων τύπων κατατμήσεων για την αρχιτεκτονική σας # - lvm: χρήση λογικών τόμων LVM για την διαμέριση του δίσκου # -crypto: χρήση LVM σε μια κρυπτογραφημένη κατάτμηση d-i partman-auto/method string lvm # Αν ένας από τους δίσκους που πρόκειται να διαμεριστούν αυτόματα # περιέχει ήδη μια παλιότερη διαμόρφωση LVM, ο χρήστης θα δει κανονικά μια # προειδοποίηση. Αυτό μπορεί επίσης να αποφευχθεί με προρύθμιση... d-i partman-lvm/device_remove_lvm boolean true # Το ίδιο ισχύει και για προϋπάρχουσες συστοιχίες RAID λογισμικού: d-i partman-md/device_remove_md boolean true # Όπως και για την επιβεβαίωση της εγγραφής των κατατμήσεων lvm. d-i partman-lvm/confirm boolean true # Μπορείτε να διαλέξετε οποιαδήποτε από τις τρείς προκαθορισμένες συνταγές διαμέρισης: # - atomic: όλα τα αρχεία σε μία κατάτμηση # - home: ξεχωριστή κατάτμηση /home # - multi: ξεχωριστές κατατμήσεις /home, /usr, /var και /tmp d-i partman-auto/choose_recipe select atomic # Ή δώστε μια δική σας συνταγή... # Αν έχετε τρόπο να βάλετε ένα αρχείο συνταγής στο περιβάλλον του d-i μπορείτε # απλά να υποδείξετε το αρχείο. #d-i partman-auto/expert_recipe_file string /hd-media/recipe # Αν όχι, μπορείτε να βάλετε μια ολόκληρη συνταγή στο αρχείο προρυθμίσεων σε μια # (λογική) γραμμή. Το παράδειγμα που ακολουθεί δημιουργεί μια μικρή κατάτμηση /boot, κατάλληλο χώρο # swap, και χρησιμοποιεί τον υπόλοιπο χώρο για την ριζική κατάτμηση: #d-i partman-auto/expert_recipe string \ # boot-root :: \ # 40 50 100 ext3 \ # $primary{ } $bootable{ } \ # method{ format } format{ } \ # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } \ # mountpoint{ /boot } \ # . \ # 500 10000 1000000000 ext3 \ # method{ format } format{ } \ # use_filesystem{ } filesystem{ ext3 } \ # mountpoint{ / } \ # . \ # 64 512 300% linux-swap \ # method{ swap } format{ } \ # . # Η μορφή της συνταγής τεκμηριώνεται πλήρως στο αρχείο partman-auto-recipe.txt. # που περιλαβάνεται στο πακέτο debian-installer ή διατίθεται στο αποθετήριο του πηγαίου κώδικα του D-I # Εκεί τεκμηριώνεται επίσης πώς μπορείτε να προσδιορίσετε ρυθμίσεις όπως οι ετικέττες # συστημάτων αρχείων, ονόματα λογικών τόμων ή ποιες φυσικές συσκευές να συμπεριλάβετετε # σε μια ομάδα τόμων. # Το επόμενο προκαλεί την αυτόματη διαμέριση από το πρόγραμμα partman χωρίς επιβεβαίωση, εφόσον όμως # του έχετε υποδείξει τι να κάνει χρησιμοποιώντας μία από τις παραπάνω μεθόδους. d-i partman-partitioning/confirm_write_new_label boolean true d-i partman/choose_partition select finish d-i partman/confirm boolean true d-i partman/confirm_nooverwrite boolean true
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την μέθοδο προρύθμισης για να διαμορφώσετε κατατμήσεις σε συστοιχίες RAID λογισμικού (software RAID). Υποστηρίζονται τα επίπεδα RAID 0, 1, 5, 6 και 10, η δημιουργία degraded συστοιχιών και ο προσδιορισμός εφεδρικών συσκευών. Αν χρησιμοποιείτε RAID 1 μπορείτε να προρυθμίσετε την εγκατάσταση του grub σε όλες τις συσκευές που χρησιμοποιούνται στη συστοιχία. Δείτε το Τμήμα B.4.11, “Εγκατάσταση φορτωτή εκκίνησης”.
Είναι εύκολο να γίνει κάποιο λάθος με αυτόν τον τύπο αυτόματης διαμέρισης. Επίσης είναι η λειτουργικότητα που δοκιμάζεται σχετικά λιγότερο από τους προγραμματιστές του debian-installer
. Η ευθύνη να γίνουν οι διάφορες συνταγές με σωστό τρόπο (ώστε να έχουν νόημα και να μην οδηγούν σε αντιφάσεις) ανήκει στον ίδιο τον χρήστη. Ελέγξτε το /var/log/syslog
αν αντιμετωπίσετε προβλήματα.
# Η μέθοδος θα πρέπει να οριστεί σαν "raid". #d-i partman-auto/method string raid # Προσδιορίστε τους δίσκους προς διαμέριση. Θα αποκτήσουν όλοι την ίδια διάταξη, # συνεπώς η μέθοδος θα δουλέψει μόνο αν οι δίσκοι έχουν το ίδιο μέγεθος. #d-i partman-auto/disk string /dev/sda /dev/sdb # Στη συνέχεια θα πρέπει να προσδιορίσετε τις φυσικές κατατμήσεις που θα χρησιμοποιηθούν. #d-i partman-auto/expert_recipe string \ # multiraid :: \ # 1000 5000 4000 raid \ # $primary{ } method{ raid } \ # . \ # 64 512 300% raid \ # method{ raid } \ # . \ # 500 10000 1000000000 raid \ # method{ raid } \ # . # Τέλος πρέπει να προσδιορίσετε πώς θα χρησιμοποιηθούν στη διαμόρφωση του RAID # οι κατατμήσεις που έχουν καθοριστεί από πριν. Θυμηθείτε να χρησιμοποιήσετε τους σωστούς αριθμούς # για τις λογικές κατατμήσεις. # Οι παράμετροι είναι: # <raidtype> <devcount> <sparecount> <fstype> <mountpoint> \ # <devices> <sparedevices> # Υποστηρίζονται επίπεδα RAID 0, 1, 5, 6 και 10. Οι συσκευές χωρίζονται με δίεση "#" # /dev/sda1#/dev/sdb1 \ #d-i partman-auto-raid/recipe string \ # 1 2 0 ext3 / \ # /dev/sda1#/dev/sdb1 \ # . \ # 1 2 0 swap - \ # /dev/sda5#/dev/sdb5 \ # . \ # 0 2 0 ext3 /home \ # /dev/sda6#/dev/sdb6 \ # . # Το επόμενο έχει σαν αποτέλεσμα την αυτόματη πραγματοποίηση της διαμέρισης από το πρόγραμμα partman χωρίς επιβεβαίωση. d-i partman-md/confirm boolean true d-i partman-partitioning/confirm_write_new_label boolean true d-i partman/choose_partition select finish d-i partman/confirm boolean true d-i partman/confirm_nooverwrite boolean true
Συνήθως, τα συστήματα αρχείων προσαρτώνται χρησιμοποποιώντας σαν κλειδί ένα καθολικό και μοναδικό στοιχείο ταυτοποίησης (UUID). Αυτό επιτρέπει την ομαλή προσάρτησή τους ακόμα κι αν το όνομα της συσκευής που τους αντιστοιχεί αλλάξει.Τα στοιχεία αυτά (UUID) είναι μεγάλα σε μήκος και δύσκολο να διαβαστούν, συνεπώς αν προτιμάτε ο εγκαταστάτης μπορεί να προσαρτήσει τα συστήματα αρχείων με βάση τα παραδοσιακά ονόματα συσκευών ή με βάση κάποια ταμπέλα που θα τους αποδόσετε. Αν ζητήσετε από τον εγκαταστάτη να γίνεται η προσάρτηση με βάση την ταμπέλα, οποιαδήποτε συστήματα αρχείων δεν έχουν μια τέτοια θα προσαρτηθούν με βάση το UUID.
Συσκευές με σταθερές ονομασίες. όπως πχ. λογικοί τόμοι LVM, θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά ονόματά τους αντί των UUID.
Τα παραδοσιακά ονόματα συσκευών μπορούν να αλλάζουν ανάλογα με τη σειρά με την οποία οι συσκευές ανακαλύπτονται από τον πυρήνα κατά την εκκίνηση, κάτι που μπορεί να προκαλέσει την προσάρτηση του λάθους συστήματος αρχείων. Ανάλογα, ενδέχεται να υπάρξει μια ασυμβατότητα με τις ταμπέλες των συσκευών αν συνδέσετε έναν καινούριο δίσκο ή έναν οδηγό δίσκου USB. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η συμπεριφορά του συστήματός σας κατά την εκκίνηση μπορεί να είναι απρόβλεπτη.
# Ο προεπιλεγμένος τρόπος προσάρτησης είναι με βάση το UUID, αλλά μπορείτε επίσης να επιλέξετε "traditional" για # να χρησιμοποιήσετε παραδοσιακά ονόματα συσκευών, ή "label" για να δοκιμάσετε τις ταμπέλες των συστημάτων αρχείων πριν # περάσετε στην μέθοδο με βάση τα UUID. #d-i partman/mount_style select uuid
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε preseeding σ' αυτό το στάδιο της εγκατάστασης. Οι μόνες ερωτήσεις που γίνονται αφορούν την εγκατάσταση του πυρήνα.
# Ρυθμίστε το APT ώστε να μην εγκαθιστά εξ ορισμού συνιστώμενα πακέτα. Η χρήση αυτής της # επιλογής μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα ένα μη πλήρες σύστημα και θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από πολύ # έμπειρους χρήστες. #d-i base-installer/install-recommends boolean false # Επιλέξτε το πρόγραμμα initramfs που θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία του δίσκου μνήμης initrd για πυρήνες 2.6. #d-i base-installer/kernel/linux/initramfs-generators string yaird # Το (μετα) πακέτο της εικόνας του πυρήνα που θα εγκατασταθεί; μπορεί να χρησιμοποιηθεί το "none" αν δεν πρόκειται να εγκατασταθεί # κάποιος πυρήνας. #d-i base-installer/kernel/image string linux-image-2.6-486
Ο κωδικός πρόσβασης για τον χρήστη root και το όνομα και ο κωδικός πρόσβασης για τον πρώτο λογαριασμό ενός απλού χρήστη μπορούν να προρυθμιστούν. Για τους κωδικούς πρόσβασης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε έναν απλό μη-κρυπτογραφημένο (clear text) είτε MD5 hashes.
Έχετε υπόψιν ότι η προρύθμιση για τους κωδικούς πρόσβασης δεν είναι απόλυτα ασφαλής καθώς οποιοσδήποτε με πρόσβαση στο αρχείο προρυθμίσεων θα έχει γνώση αυτών των κωδικών. Η χρήση κωδικών MD5 hash θεωρείται σχετικά καλλίτερη από άποψη ασφάλειας, μπορεί όμως και να δώσει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας καθώς η πρόσβαση σ' έναν τέτοιο κωδικό επιτρέπει "απευθείας" επιθέσεις (brute force attacks).
#Παράκαμψη της δημιουργίας λογαριασμού χρήστη root (ο λογαριασμός απλού χρήστη #θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την εντολή sudo). #d-i passwd/root-login boolean false #Eναλλακτικά για να παρακάμψετε την δημιουργία ενός λογαριασμού απλού χρήστη. #d-i passwd/make-user boolean false # Κωδικός χρήστη root, είτε σε απλό κείμενο #d-i passwd/root-password password r00tme #d-i passwd/root-password-again password r00tme # είτε κρυπτογραφημένο με χρήση MD5 hash. #d-i passwd/root-password-crypted password [MD5 hash] # Για να δημιουργήστε έναν λογαριασμό απλού χρήστη. #d-i passwd/user-fullname string Debian User #d-i passwd/username string debian # Κωδικός πρόσβασης απλού χρήστη, είτε σε απλό κείμενο #d-i passwd/user-password password insecure #d-i passwd/user-password-again password insecure # είτε κρυπτογραφημένο με χρήση MD5 hash. #d-i passwd/user-password-crypted password [MD5 hash] # Δημιουργία του πρώτου χρήστη με ένα συγκεκριμένο UID αντί του προκαθορισμένου. #d-i passwd/user-uid string 1010 # Ο λογαριασμός χρήστη θα προστεθεί σε κάποιες δεδομένες αρχικές ομάδες χρηστών. Για να το # υπερσκελίσετε αυτό, χρησιμοποιήστε το παρακά. #d-i passwd/user-default-groups string audio cdrom video
Οι μεταβλητές passwd/root-password-crypted
και passwd/user-password-crypted
μπορούν επίσης να προρυθμιστούν παίρνοντας σαν τιμή το “!”. Στην περίπτωση αυτή, ο αντίστοιχος λογαριασμός απενεργοποιείται. Αυτό μπορεί να είναι βολικό για τον λογαριασμό του χρήστη root, εφόσον βέβαια έχει ρυθμιστεί εναλλακτικός τρόπος που να επιτρέπει τις διάφορες διαχειριστικές ενέργειες ή την είσοδο του χρήστη root (για παράδειγμα με χρήση αυθεντικοποίησης με κλειδί SSH ή την εντολή sudo).
Η επόμενη εντολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενός κλειδιού (hash) MD5 για ένα συνθηματικό χρήστη:
$ printf "r00tme" | mkpasswd -s -m md5
Η ρύθμιση του αρχείου /etc/apt/sources.list
και οι βασικές επιλογές διαμόρφωσης αυτοματοποιούνται πλήρως ανάλογα με την μέθοδο εγκατάστασης και τις απαντήσεις σας σε προηγούμενες ερωτήσεις. Μπορείτε προαιρετικά να προσθέσετε και άλλες (τοπικές) "αποθήκες" πακέτων.
# Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε μη-ελεύθερο και συνεισφερόμενο λογισμικό. #d-i apt-setup/non-free boolean true #d-i apt-setup/contrib boolean true # Αποσχολιάστε το επόμενο αν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε έναν δικτυακό καθρέφτη. #d-i apt-setup/use_mirror boolean false #Επιλέξτε ποιες υπηρεσίες αναβαθμίσεων θα χρησιμοποιήσετε και προσδιορίστε τους δικτυακούς καθρέφτες που θα χρησιμοποιηθούν. #Οι τιμές που βλέπετε παρακάτω είναι οι κανονικές προκαθορισμένες. #d-i apt-setup/services-select multiselect security, volatile #d-i apt-setup/security_host string security.debian.org #d-i apt-setup/volatile_host string volatile.debian.org # Επιπρόσθετα αποθετήρια πακέτων, local[0-9] διαθέσιμα #d-i apt-setup/local0/repository string \ # http://local.server/debian stable main #d-i apt-setup/local0/comment string local server #Ενεργοποίηση γραμμών για deb-src #d-i apt-setup/local0/source boolean true # URL για το δημόσιο κλειδί του τοπικού αποθετηρίου. Θα πρέπει να δώσετε ένα κλειδί #διαφορετικά το apt θα διαμαρτυρηθεί για το μη πιστοποιημένο αποθετήριο και #η αντίστοιχη γραμμή στο sources.list θα παραμείνει σχολιασμένη #d-i apt-setup/local0/key string http://local.server/key #Εξ' ορισμού ο εγκαταστάτης απαιτεί την αυθεντικοποίηση των αποθετηρίων # με τη χρήση ενός γνωστού κλειδιού gpg. Η παρούσα ρύθμιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί #για την απενεργοποίηση αυτής της αυθεντικοποίησης. Προειδοποίηση: Μη ασφαλής, δεν συνίσταται. #d-i debian-installer/allow_unauthenticated boolean true
Μπορείτε να επιλέξετε να εγκαταστήσετε οποιονδήποτε συνδυασμό καθηκόντων είναι διαθέσιμα. Διαθέσιμα καθήκοντα περιλαμβάνουν την σιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο:
Κανονικό σύστημα
επιφάνεια εργασίας
επιφάνεια εργασίας gnome
επιφάνεια εργασίας kde
Server ιστοσελίδων
Server εκτυπώσεων
server oνοματοδοσίας (dns-server)
Server αρχείων
Server αλληλογραφίας
Βάση δεδομένων SQL
Φορητός υπολογιστής
Μπορείτε επίσης να επιλέξετε να μην εγκαταστήσετε οποιοδήποτε task, επιβάλλοντας την εγκατάσταση ενός συνόλου πακέτων με κάποιον άλλον τρόπο. Συνιστούμε πάντως να συμπεριλαμβάνετε πάντα το "καθήκον" Κανονικό σύστημα
.
Αν θέλετε να εγκαταστήσετε κάποια μεμονωμένα πακέτα επιπλέον από τα πακέτα που εγκαθίστανται από τις ομάδες πακέτων (tasks), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παράμετρο pkgsel/include
. Η τιμή αυτής της παραμέτρου μπορεί να είναι μια λίστα πακέτων που διαχωρίζονται με άνω τελείες ή κενά, κάτι που επιτρέπει επίσης την εύκολη χρήση της στην γραμμή εντολών του πυρήνα.
#tasksel tasksel/first multiselect standard, web-server # Αν έχει επιλεγεί η ομάδα πακέτων Περιβάλλον Γραφείου, τότε να εγκατασταθούν τα περιβάλλοντα kde και xfce # αντί του προκαθορισμένου περιβάλλοντος gnome. #tasksel tasksel/desktop multiselect kde, xfce # Επιπλέον μεμονωμένα πακέτα για εγκατάσταση #d-i pkgsel/include string openssh-server build-essential # Καθορίζει το αν θα γίνει αναβάθμιση των πακέτων μετά τη διαδικασία debootstrap. # Επιτρεπόμενες τιμές: none, safe-upgrade, full-upgrade #d-i pkgsel/upgrade select none # Μερικές εκδόσεις του εγκαταστάτη μπορούν να δώσουν αναφορά για το λογισμικό # που έχετε εγκαταστήσει και το λογισμικό που χρησιμοποιείτε. Η προεπιλογή είναι να μην γίνεται μια τέτοια αναφορά, # αλλά η αποστολή τέτοιων αναφορών βοηθά το Debian Project να προσδιορίζει το λογισμικό που είναι # πιο δημοφιλές ώστε να συμπεριλαμβάνεται στα CD της διανομής. #popularity-contest popularity-contest/participate boolean false
# Το Grub είναι ο προεπιλεγμένος φορτωτής εκκίνησης (για την αρχιτεκτονική x86). Αν θέλετε όμως να εγκαταστήσετε το lilo # αποσχολιάσετε αυτή τη γραμμή: #d-i grub-installer/skip boolean true #Για να παραλείψετε την εγκατάσταση και του lilo και να μην εγκαταστήσετε καθόλου κάποιον φορτωτή εκκίνησης, αποσχολιάστε και #αυτή τη γραμμή: #d-i lilo-installer/skip boolean true # Με την εξαίρεση μερικών μόνο όχι συνηθισμένων σχημάτων διαμέρισης, το GRUB 2 είναι τώρα η προεπιλογή. # Αν για κάποιο συγκεκριμένο λόγο θέλετε να χρησιμοποιήσετε το GRUB Legacy, τότε # αποσχολιάστε αυτή την γραμμή: #d-i grub-installer/grub2_instead_of_grub_legacy boolean false # Eίναι αρκετά ασφαλές να κάνετε την ακόλουθη επολογή και προκαλεί την αυτόματη εγκατάσταση του grub στο MBR # αν δεν ανιχνευθεί κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα στο μηχάνημα. d-i grub-installer/only_debian boolean true # Αυτή η ρύθμιση προκαλεί την εγκατάσταση του grub-installer στο MBR αν εντοπίσει και κάποιο άλλο #ΛΣ, αν και είναι σχετικά λιγότερο ασφαλής, καθώς είναι δυνατόν να μην μπορεί να εκκινήσει αυτό το ΛΣ. d-i grub-installer/with_other_os boolean true # Εναλλακτικά, αν θέλετε να εγκαταστήσετε το GRUB σε μια τοποθεσία διαφορετική από το mbr, # αποσχολιάστε και διορθώστε τις ακόλουθες γραμμές: #d-i grub-installer/only_debian boolean false #d-i grub-installer/with_other_os boolean false #d-i grub-installer/bootdev string (hd0,0) # Για εγκατάσταση του grub σε πολλαπλούς δίσκους: #d-i grub-installer/bootdev string (hd0,0) (hd1,0) (hd2,0) # Προαιρετικό συνθηματικό για το grub, είτε σε μη κρυπτογραφημένο κείμενο #d-i grub-installer/password password r00tme #d-i grub-installer/password-again password r00tme # είτε κρυπτογραφημένο με χρήση MD5 hash, δείτε το grub-md5-crypt(8). #d-i grub-installer/password-crypted password [MD5 hash] # Χρησιμοποιήστε την ακόλουθη επιλογή για να προσθέσετε επιπλέον παραμέτρους εκκίνησης για το # εγκατεστημένο σύστημα (εφόσον υποστηρίζονται από τον εγκαταστάτη του φορτωτή εκκίνησης). # Σημείωση: επιλογές που δίνονται στον εγκαταστάτη θα προστεθούν αυτόματα . #d-i debian-installer/add-kernel-opts string nousb
Ένα κλειδί (hash) MD5 για το συνθηματικό του grub
μπορεί να παραχθεί με την εντολή grub-md5-crypt, η χρησιμοποιώντας την εντολή στο παράδειγμα της ενότητας Τμήμα B.4.8, “Ρύθμιση Λογαριασμού”.
#Στη διάρκεια εγκαταστάσεων από σειριακή κονσόλα, οι συνήθεις εικονικές κονσόλες #(VT1-VT6) απενεργοποιούνται συνήθως στο αρχείο /etc/inittab. Αποσχολιάστε την επόμενη # γραμμή για να αποφύγετε κάτι τέτοιο. #d-i finish-install/keep-consoles boolean true # Αποφύγετε αυτό το τελευταίο μήνυμα σχετικά με την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. d-i finish-install/reboot_in_progress note # Αυτό θα αποτρέψει τον εγκαταστάτη από το να εξάγει το CD κατά την επανεκκίνηση, #κάτι που σε μερικές περιπτώσεις είναι χρήσιμο. #d-i cdrom-detect/eject boolean false # Έτσι μπορείτε να τερματίσετε τον εγκαταστάτη μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης, αλλά χωρίς # επανεκκίνηση στο εγκατεστημένο σύστημα. #d-i debian-installer/exit/halt boolean true # This will power off the machine instead of just alting it. #d-i debian-installer/exit/poweroff boolean true
#Ανάλογα με το λογισμικό που επιλέγετε για την εγκατάσταση, ή αν κάτι δεν # πάει καλά # στην διάρκεια της εγκατάστασης, είναι δυνατόν να γίνουν και άλλες # ερωτήσεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε preseeding και γι' αυτές, φυσικά. # Για να πάρετε μια λίστα κάθε # δυνατής ερώτησης που θα μπορούσαν να ρωτηθούν κατά την διάρκεια της # εγκατάστασης, πραγματοποιήστε μια # εγκατάσταση, και μετά εκτελέστε αυτές τις εντολές: # debconf-get-selections --installer > file # debconf-get-selections > > file
[28] Για παράδειγμα, προρυθμίζοντας την τοπικοποίηση locale
σε en_NL
θα είχε σαν αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθεί η en_US.UTF-8
σαν προκαθορισμένη τοπικοποίηση. Αν προτιμάτε πχ. να χρησιμοποιήσετε την τοπικοποίηση en_GB.UTF-8
, οι τιμές θα πρέπει να προρυθμιστούν ξεχωριστά η κάθε μία.